Życie kontemplacyjne, to życie bardzo proste, jak proste było życie Maryi w Nazarecie. Piękno i sens nadaje mu zjednoczenie z Bogiem.
Święta Klara pozwala się prowadzić DUCHOWI ŚWIĘTEMU, rozkoszuje się słuchaniem Słowa Bożego.
Modlitwa dniem i nocą wprowadza Ją w kontemplację,
W miłowanie –
Dzieciątka z Betlejem
Męki Chrystusa
Eucharystii
Najświętszej Matki Boga – Maryi.
Przed śmiercią wyznaje:
„Odkąd poznałam łaskę Pana mojego Jezusa Chrystusa,
za pośrednictwem Jego sługi Franciszka żaden trud nie był mi uciążliwy, żadna pokuta ciężka, żadna
choroba bolesna.” (Leg. 44 WŹF 389)
Jeżeli weźmiesz Klarę za Przewodniczkę i wzór życia:
- pomoże Ci iść odważnie za Chrystusem Drogą – Prawdą – Życiem.
- przeżyć życie w ukryciu owocnie – jak życiodajny korzeń ukrytu głęboko w ziemi jak ożywiająca
woda tryskająca ze źródła.
„Mamy ogromną potrzebę armii uzbrojonej w modlitwę, ducha ofiary, pokory, ubóstwa, posłuszeństwa i miłości.” (Jan Paweł II do sióstr Klarysek w Asyżu)
„Dla sióstr klauzurowych świat jest przestrzenią modlitwy; siostry są tam gdzie jest ich modlitwa. I choć same pozostają w odosobnieniu od świata, to ich zamknięcie okazuje się – poprzez modlitwę – wielkim otwarciem.” (ks. Tischner)