Do Zamościa przybyły siostry po raz pierwszy w 1676 roku ze Starego Sącza, z klasztoru ufundowanego przez Św. Kingę. Żyły tu, pracowały i modliły się przez ponad sto lat.
W roku 1781 cesarz Józef II wydał dekret nakazujący kasatę zakonów kontemplacyjnych, na mocy którego zniesiono wiele klasztorów, a pośród nich i klasztory Klarysek w Gnieźnie, Śremie, Chęcinach, Kaliszu i Zamościu. 3 lutego 1782 roku zmuszono siostry konwentu zamojskiego do opuszczenia murów klasztornych.
Po 213 latach przerwy, w 1995 roku, siostry ze Starego Sącza powróciły tu znowu, bo życie kontemplacyjno - klauzurowe mimo wysiłków wielu usiłujących je zniszczyć, wciąż się odradza i wciąż są ludzie, których powołuje Pan, by dawali świadectwo, że Królestwo Boże na ziemi wzrasta i rozwija się tak jak zostało założone, przez ciche i ukryte życie tych, którzy pełnią wolę Boga.
Dawna siedziba