Święta Klara z Asyżu (1193 - 1253)

ASYŻ pod przewodnictwem architekta Giovanni da Gubbio, kończy budowę wielkiej katedry ku czci Św. Rufina, patrona swego miasta. Fasada świątyni wykonana z kamienia z góry Subasio jest jednym z najbardziej oryginalnych dzieł w całej architekturze romańskiej w Italii. Podzielona na trzy przestrzenie, jest ubogacona portalami rzadko spotykanej piękności, serią małych wiszących łuków i uroczych rozetek. Potężna wieża - dzwonnica, o doskonałym kształcie i guście, uzupełnia architekturę i tworzy swoistą równowagę. Nieopodal, w domu, którego okna wychodzą na plac św. Rufina, w 1193 r. przychodzi na świat pierwsza z trzech sióstr- Klara. Ojciec Favarone Offreducci i matka Hortulana Fiumi są jedną ze szlacheckich rodzin Asyżu: należą do tzw. „maiores", wierni imperatorowi i zwyczajom feudalnego świata. Z Rocca (twierdzy), która opasana murami i ciężkimi wieżami panuje nad miastem, Konrad di Urlingen groźnie strzeże swych praw.
W roku 1198 lud asyski dokonuje powstania, zajmuje tereny Rocca, ustanawia nową administrację miasta i po kolei zdobywa wszystkie zamki i pałace, należące do „maiores". Benedyktyni opactwa z Monte Subasio są bezradni wobec tego zniszczenia, dając schronienie szlachetnie urodzonym... lecz ich modlitwy nie potrafią ugasić nienawiści i zemsty. Wielu mieszkańców Asyżu ucieka.
Także rodzina Offreduccich ucieka do Perugii, gdzie pozostaje aż do 1209 r. Pod opieką matki Klara wyrasta na szlachetną dziewczynę; jest zajęta modlitwą i szczodrobliwością wobec potrzebujących; zawiera przyjaźń z innymi dziewczętami wypędzonymi do Perugii. Niestety, zemsta tli się w sercach. Perugia zadaje klęskę Asyżowi. W roku 1205 mieszkańcy Perugii zmuszają asyżan do odszkodowania i zwrócenia wygnańcom ich dóbr.

W 1209 r. Klara, kończy siedemnasty rok życia. Wraca do Asyżu i jest jedną z najbardziej atrakcyjnych dziewcząt. Jest nadal szlachcianką, jest bogata, piękna i dobra... Favarone myśli o uszczęśliwieniu najstarszej córki zaszczytnym małżeństwem z jednym z możnych panów miasta. Klara zdecydowanie odrzuca wszelką ewentualność małżeństwa i wyraża pragnienie poświęcenia się Bogu. Właśnie w tym okresie, w Asyżu, nie mówi się o niczym innym, jak tylko o Franciszku, synu niejakiego kupca Piotra Ber-nardone. Franciszek przebiega ulice miasta przepowiadając Ewangelię, mówi o pokoju, zaprasza do ubóstwa, wyrzeczenia się wszystkiego dla miłości Boga. Najpierw z opuszczonej szopy Rivotorto, potem z kościoła Porcjun-kuli grupka dwunastu Braci rzuca asyżanom wezwanie do religijnego wyboru sposobu życia. Także Rufin, kuzyn Klary, przedkłada prosty strój Franciszka ponad dostatek i zamożność ojcowskiego domu.
Klara zastanawia się, czy przypadkiem Bóg nie oczekuje także i od niej całkowitego poświęcenia się, tak jak od Franciszka, z pozostawieniem wszystkiego bez żadnego kompromisu. Dlatego chętnie słucha Franciszka przemawiającego w katedrze św. Rufina. A w skrytości przed krewnymi, dzięki pośrednictwu brata Rufina, usiłuje spotkać Franciszka celem poznania i pogłębienia sensu swojego życia. Franciszek doradza jej całkowicie poświęcić się Bogu poprzez podjęcie życia modlitwy i ubóstwa. 18 marca 1212 r., wieczorem, w Niedzielę Palmową, Klara przechodząc przez „bramę śmierci" ucieka z domu i kieruje się ku kapliczce Porcjunkuli, gdzie Bracia oczekują jej przybycia. Wchodzi do kościoła i poświęca się na służbę Bogu poprzez symboliczne obcięcie włosów. Franciszek kilkoma ruchami nożyc obcina piękne, jasne włosy Klary. Ostrzyżona głowa oznacza, że należy się już wyłącznie do Boga. Po tej ceremonii Klara zostaje umieszczona u Benedyktynek w opactwie Św. Pawła w Bastii.
Reakcja rodziny na ucieczkę Klary jest gwałtowna. Lecz Klara nie ustępuje, jest niewzruszona. A kiedy spostrzega, że chcą zabrać ją siłą, trzymając się jedną ręką ołtarza, drugą odsłania welon i ukazuje ostrzyżoną głowę... Ona należy już do Chrystusa i nigdy nie będzie należała do nikogo innego! Przybyłych krewnych opuściły wszelkie złudzenia!...
Po Wielkanocy Klara przenosi się do innego opactwa Benedyktynek - św. Anioła z Panzo, na wschodnim zboczu góry Subasio, z której widok rozciąga się na Spoleto. 14 kwietnia, w 16 dni od przybycia tutaj Klary, także jej młodsza siostra Agnieszka ucieka z domu i poddaje się pod jej opiekę, z mocnym postanowieniem poświęcenia się całkowitej służbie Bogu. [...]

1 | 2 | 3 | 4

Wszelkie Prawa Zastrzeżone 2009
Klasztor Sióstr Klarysek p/w Niepokalanego Serca Maryi.
Projekt i wykonanie StudioDedo.pl

Strona główna  |  Święta Klara  |  Charyzmat  |  Klasztor dziś  |  Historia klasztoru  |  Nabożeństwa  |  Intencje  |  Kontakt