Święta Klara z Asyżu (1193 - 1253) ASYŻ pod przewodnictwem architekta Giovanni da Gubbio, kończy budowę wielkiej katedry ku czci Św. Rufina, patrona swego miasta. Fasada świątyni wykonana z kamienia z góry Subasio jest jednym z najbardziej oryginalnych dzieł w całej architekturze romańskiej w Italii. Podzielona na trzy przestrzenie, jest ubogacona portalami rzadko spotykanej piękności, serią małych wiszących łuków i uroczych rozetek. [...]

W Niedzielę Palmową, 17 kwietnia 2011 r., wszędzie tam gdzie żyje duch św. Franciszka i św. Klary rozpoczął się Jubileusz 800-lecia powstania Zakonu świętej Klary.

W Asyżu, już w sobotę 16 kwietnia 2011r., wyruszyła procesja z katedry św. Rufina do Porcjunkuli, zatrzymując się w Protomonasterze, klasztorze, który jest sercem wszystkich klasztorów klarysek na cały świecie. W katedrze św. Rufina przed ośmiu wiekami Biskup schodząc ze stopni ołtarza wręczył zamyślonej Klarze palmę. Był to dzień, w którym definitywnie postanowiła opuścić dom rodzinny. Kilka godzin później, pod osłoną nocy, udała się do Porcjunkuli gdzie oczekiwali ją św. Franciszek i Jego bracia, i tu otrzymała habit przyrzekając żyć według wskazań świętej Ewangelii, zachowując przede wszystkim ubóstwo.

Celebracje 800-lecia powstania Zakonu św. Klary będą trwały ponad rok i zakończą się w uroczystość Świętej Założycielki, 11 VIII 2012 r.

Rocznica ta nie jest wspominaniem chwalebnej przeszłości, - jak zauważyli Ministrowie Generalni w liście skierowanym do Klarysek z racji Jubileuszowego świętowania - lecz wydarzeniem, które i dziś staje się rzeczywistością przeżywaną przez duchowe córki Świętej.

Niedziela Palmowa była też wielkim świętem we wspólnocie klarysek w Sitańcu k. Zamościa. Niosąc gałązki palmowe, czułyśmy głęboką więź ze św. Matką Klarą, której doświadczenie pociągnęło każdą z nas. To co wydarzyło się osiem wieków temu, ciągle się dzieje. Ojciec niebieski wciąż oświeca serca swoją łaską i wzywa. Rozpoczęcia Jubileuszu w dokonał nasz Prowincjał o. dr Mirosław Bartos OFMConv z Warszawy, Mszą św. którą celebrował razem z o. Bruno Kalinowskim, gwardianem z Zamościa, o godz 7 00, w naszej kaplicy. Po Mszy św. przeżyłyśmy nabożeństwo upamiętniające wydarzenie, które miało miejsce 800 lat temu pamiętnej nocy po Niedzieli Palmowej.

Nasze życie jest ćwiczeniem się w tęsknocie – powiedział św. Augustyn. Chyba właśnie tęsknoty doświadczał św. Franciszek, kiedy zadawał sobie pytanie o sens życia i kiedy wreszcie zdecydował się żyć tylko dla Pana. Franciszku, komu lepiej służyć Panu czy słudze? Oczywiście, że Panu! Dlaczego zatem idziesz za sługą? – pytał Franciszka Bóg we śnie pod Spoleto, kiedy wyruszał na wojnę, marząc o wielkości i sławie. Franciszek spotkał Boga i zapłonął tak wielkim pragnieniem życia tylko dla Niego, że nic nie zdołało go powstrzymać, żadna trudność, żadne upokorzenie, nikt i nic nie zdołało Go odwieść od Miłości Chrystusa. Miał tylko Jedno pragnienie: żyć Ewangelią, a Ewangelia to Chrystus, którego umiłował i do którego chciał się upodobnić. Prosił nawet, żeby w sercu swoim odczuł miłość taką jaka była w sercu Jezusa. Takiego Franciszka znała i takim zafascynowała się św. Klara. Duch Święty wzbudził w jej sercu to samo pragnienie, którym pałał Franciszek. Całe Jej życie to doświadczenie miłości, niestrudzone wpatrywanie się w Umiłowanego, rozważanie Jego ubóstwa, pokory, niezliczonych trudów i udręk, które wycierpiał dla odkupienia rodzaju ludzkiego. Była dzielna w świętej służbie rozpoczętej z gorącej tęsknoty za ubogim Ukrzyżowanym. Jej serce przylgnęło do Niego, a On przez kontemplację przemieniał Ją w siebie. Trawiła ją wielka miłość. Pisze do swojej siostry i przyjaciółki, św. Agnieszki z Pragi: „Patrz na Niego – Jezusa-, który dla ciebie został wzgardzony; stań się dla Niego wzgardzona na tym świecie i idź za Nim. Dostojna królowo, twój Oblubieniec, najpiękniejszy spośród synów ludzkich (Ps 45, 3), stał się dla twego zbawienia najlichszym z ludzi, był wzgardzony, zbity, poraniony przez biczowanie (por. Mt 19, 20; 27, 26) na całym ciele i zmarł wśród męczarni na krzyżu; wpatruj się w Niego, rozmyślaj o Nim, uwielbiaj i staraj się Go naśladować.” (drugi list do św. Agnieszki z Pragi). Podobnie zachęcała Ermentrudę z Bruges: „O najdroższa, spoglądaj w niebo, które nas zaprasza, weź krzyż i idź za Chrystusem (por. Łk 9, 23), który nas poprzedza, albowiem przez Niego wejdziemy do Jego chwały po wielu różnych utrapieniach (Dz 14, 21). Z całego serca kochaj Boga (por. Pwt 11, 1; Łk 10, 27) i Jezusa (por. 1 Kor 16, 22), Jego Syna, za nas grzesznych ukrzyżowanego; niech pamięć o Nim nie opuszcza nigdy twoich myśli. Rozmyślaj ciągle o tajemnicach krzyża i o boleściach Matki stojącej (por. 19, 25) pod krzyżem. Módl się i czuwaj zawsze (por. Mt 26, 41; 2 Tm 4, 5). Dzieło, które dobrze zaczęłaś, prowadź wytrwale do końca i spełniaj służbę (por. 2 Tm 4, 5. 7), której się podjęłaś w świętym ubóstwie i szczerej pokorze. (List do Ermentrudy z Bruges).

Wielka tęsknota, która ożywiała św. Franciszka i św. Klarę, nie traciła ze swej intensywności przez wieki i jest żywa dziś. Chrystus jest naszym jedynym skarbem, dla którego warto żyć. . Podobne jak Klara i Jej pierwsze towarzyszki nie obawiamy się ubóstwa, pracy, trudów, poniżenia, pogardy świata. I pragniemy mieć tylko Ducha Pańskiego wraz z Jego uświęcającym działaniem i modlić się zawsze czystym sercem i wpatrywać się nieustannie w Chrystusa Ubogiego i Ukrzyżowanego, przyswoić sobie Jego sposób życia ukazany w Ewangelii i tak przeżywać codzienność, by wszystko w niej świadczyło, że zostałyśmy córkami i służebnicami najwyższego i największego Króla, Ojca niebieskiego i zaślubiłyśmy się Duchowi Świętemu, wybierając życie według doskonałości Ewangelii świętej.

List Ministrów Generalnych
Odpust zupełny

Wszelkie Prawa Zastrzeżone 2009
Klasztor Sióstr Klarysek p/w Niepokalanego Serca Maryi.
Projekt i wykonanie StudioDedo.pl

Strona główna  |  Święta Klara  |  Charyzmat  |  Klasztor dziś  |  Historia klasztoru  |  Nabożeństwa  |  Intencje  |  Kontakt